Spis treści
III.2. Przyłącze kanalizacji sanitarnej
Przyłącze kanalizacyjne – odcinek przewodu łączącego wewnętrzną instalację kanalizacyjną w nieruchomości odbiorcy usług z siecią kanalizacyjną, za pierwszą studzienką, licząc od strony budynku, a w przypadku jej braku do granicy nieruchomości gruntowej.
Na terenie miasta i gminy Zgorzelec obowiązuje rozdzielczy system kanalizacji, składający się z kanalizacji sanitarnej - przeznaczonej wyłącznie do odprowadzania ścieków bytowych, przemysłowych i komunalnych oraz z kanalizacji deszczowej - przeznaczonej do odprowadzania wód opadowych, roztopowych i wód gruntowych. Z tym, że kanalizacja deszczowa na terenie miasta Zgorzelec podlega zarządowi Urzędu Miasta Zgorzelec, a kanalizacja deszczowa istniejąca na terenie gminy, podlega zarządowi Gminy Zgorzelec, jako integralne uzbrojenie jezdni. Zabrania się wprowadzania ścieków bytowych i ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych przeznaczonych do odprowadzania wód opadowych, a także wprowadzania ścieków opadowych i wód drenażowych do kanalizacji sanitarnej.
III.2.1. Wymagania ogólne
- średnica przyłącza kanalizacji sanitarnej powinna być dostosowana do przewidywanej ilości odprowadzanych ścieków i nie powinna być mniejsza niż 150 mm,
- połączenia przyłącza kanalizacji sanitarnej z instalacją kanalizacyjną, należy wykonać za pomocą studzienek inspekcyjnych połączeniowych wykonanych z tworzywa sztucznego o średnicy wewnętrznej 315, 425, 600 lub betonowych o średnicy Ø 1000,
- połączenia przyłącza kanalizacji sanitarnej z kanałem sanitarnym, należy wykonać za pomocą studzienek połączeniowych rewizyjnych betonowych o średnicy 1000 lub 1200,
- przejście rur kanalizacyjnych przez ścianę lub pod fundamentem, należy projektować w rurach osłonowych uszczelnionych na końcach.
- zmianę kierunku i spadku przyłącza, projektować w studniach rewizyjnych,
- należy przyjmować spadki przyłączy zapewniając prędkość przepływu ścieków nie powodujących odkładania się osadów (zaleca się minimalny dopuszczalny spadek 1,5% dla przyłączy o średnicy Ø150 i 1% dla przyłączy Ø200),
- dla sieci kanalizacyjnych, minimalny spadek wynosi 0,5 %
- maksymalne spadki przykanalików w zależności od materiału wynoszą:
- kamionka i beton – 15 %
- tworzywa sztuczne – 25 %
- żeliwo – 40 %
- odległość między studzienkami w zależności od średnicy przewodu kanalizacyjnego powinny wynosić:
- dla średnicy 0,15 m – do 35m,
- dla średnicy 0,20 m – do 45 m,
- dla średnicy powyżej 0,20 m – do 60 m.
- włączenie przyłącza kanalizacji sanitarnej do istniejącej studzienki poprzez kaskadę zewnętrzną, należy wykonać – dla włączeń powyżej 0,50 m od kinety.
W przypadku studzienek z tworzyw sztucznych (na terenie posesji) włączenie powyżej kinety należy wykonać zgodnie z instrukcją montażu producenta (np. wkładki „in situ”).
Na wewnętrznej instalacji, w pomieszczeniach usytuowanych poniżej poziomu terenu, wyposażonych w przybory sanitarne i wpusty podłogowe, należy projektować urządzenia przeciw zalewowe, zabezpieczające przed zalaniem pomieszczeń ściekami (Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002r. - tekst jedn.:Dz.U.2015, poz.1422)
III.2.2. Materiały, studzienki
Materiał
Do budowy przyłączy mogą być stosowane:
- rury z tworzyw sztucznych (min. SN 4 – w przypadku terenów zielonych, w pozostałych przypadkach - SN 8)
- rury kamionkowe kielichowe obustronnie szkliwione nowej generacji, łączone na uszczelki,
- rury z żeliwa sferoidalnego,
- rury z żywic polietylenowych (min. SN10).
Materiały użyte do budowy przyłączy kanalizacji sanitarnej muszą zapewniać jego szczelność (np. rury na uszczelki gumowe), wytrzymałość mechaniczną, odporność na korozję i ścieranie oraz posiadać odpowiednie certyfikaty, aprobaty techniczne i świadectwa dopuszczenia do stosowania na rynku polskim. Należy stosować I klasę materiału. Nie należy łączyć różnych materiałów na jednym przyłączu kanalizacyjnym. Trasę przyłącza kanalizacyjnego, należy oznakować taśmą lokalizacyjną (do kanalizacji) z wkładką metalową, układaną na wysokości 20-30 cm nad przewodem.
Studzienki
Studzienki kanalizacyjne powinny być wykonane z materiałów trwałych, wodoszczelnych, charakteryzujących się odpornością na czynniki chemiczne. Zaleca się studzienki: z tworzywa sztucznego (na terenie nieruchomości DN 315, 425, 600 lub betonowych o średnicy Ø 1000), z betonu klasy nie mniejszej niż B 45 lub polimerobetonu. Typ włazu na studzience, należy dobrać w zależności od przewidywanego obciążenia związanego z usytuowaniem studzienki – zgodnie z aktualną normą oraz katalogiem producenta.
Odległość między studzienkami rewizyjnymi/inspekcyjnymi na przyłączu kanalizacyjnym powinna wynosić dla średnicy rur 0,15 m – max. 35 m.